Notka o życiu
Teresa Anna Grzegorczyk-Skibińska urodziła się w Kutnie. Była córką oficera Korpusu Ochrony Pogranicza kpt. Stanisława Grzegorczyka i nauczycielki Genowefy, z domu Ignaczewskiej. W dokumentach wpisano datę urodzin 1 stycznia 1930 roku. Faktycznie było to tuż przed Świętami Bożego Narodzenia 1929 roku. Wychowała się na Kresach Wschodnich. Zamiłowanie do medycyny, pracy społecznej i Ziem Odzyskanych wyniosła ze szkoły i harcerstwa, do którego należała w latach 1946 - 1948.
Studia ukończyła na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego (później Akademii Medycznej) 1 lipca 1953 roku. Rok wcześniej, 29 czerwca 1952, w kościele p.w. św. Wawrzyńca w Kutnie wzięła ślub ze Stefanem Skibińskim, swoją szkolną miłością.
1 listopada 1953 rozpoczęłą pracę w Klinice Ftyzjatrycznej Akademii Medycznej w Poznaniu pod kierownictwem profesora Jerzego Jurkowskiego.
Nakazem pracy 21 sierpnia 1954 roku skierowana została do Państwowego Zespołu Przeciwgruźliczego w Kowarach, do sanatorium dla dzieci „Zarzecze” w Karpaczu. W 1955 roku w ramach Zespołu zorganizowała sanatorium dla małych dzieci „Nil” w Karpaczu, którego dyrektorem została 1 października. Sanatorium kierowała do 1 czerwca 1967, t.j. do czasu jego reorganizacji. Od lipca 1971 do końca września 1975 była ordynatorem w sanatorium "Zarzecze".
1 października 1975 została kierownikiem działu metodyczno-organizacyjnego Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc w Kowarach, równocześnie prowadząc Poradnię Konsultacyjną Chorób Płuc Dzieci i Młodzieży w Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej i Chorób Płuc w Jeleniej Górze.
W 1990 roku wygrała konkurs na dyrektora Zespołu, funkcję tą pełniła od 1 marca 1990 do 30 kwietnia 1996. Od 1996 kierownik działu nadzoru, a następnie specjalista ds. epidemiologii w Zespole.
Lekarz pulmonolog, działaczka społeczna i popularyzatorka wiedzy medycznej, wyróżniona wieloma odznaczeniami państwowymi i społecznymi.
Hobby to historia walki z gruźlicą, historia i krajoznawstwo Dolnego Śląska. Kolekcja to liczący ponad 490 okazów zbiór figurek ptaków.
Całe życie zawodowe związana była z Zespołem Gruźlicy i Chorób Płuc. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pełniła funkcję Wojewódzkiego Specjalisty w dziedzinie Gruźlicy i Chorób Płuc województwa jeleniogórskiego.
W roku 1959 uzyskała specjalizację II stopnia z ftyzjatrii, w 1963 specjalizację II stopnia z chorób płuc u dzieci, w 1980 specjalizację I stopnia z medycyny społecznej, a w roku 1983 II stopnia z organizacji ochrony zdrowia.
W 1990 na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu uzyskała stopień dr nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. Dzieje lecznictwa przeciwgruźliczego regionu Sudetów Zachodnich w stuleciu (1880-1987).
Jest autorką dwóch książek z historii medycyny i z organizacji ochrony zdrowia oraz ponad 50 publikacji z dziedziny ftyzjatrii i historii medycyny. W roku 2004 wydała wspomnienia Pamiętnik. Wspomnienia z lat 1930-1948.
Od 1955 roku wraz z mężem Stefanem Skibińskim aktywny członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK) Oddział w Karpaczu.
Wraz z mężem oraz pionierami polskiego osadnictwa w Karpaczu w 1958 założyła Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich (TRZZ). W latach 1961 - 1970 była przewodniczącą Zarządu Miejskiego.
W latach 1960 – 1969 aktywny wykładowca Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.
Radna Powiatowej Rady Narodowej w Jeleniej Górze w latach sześćdziesiątych, radna Miejskiej Rady Narodowej w Karpaczu w latach siedemdziesiątych, członek komisji klimatycznej Karpacza, w latach 1984 – 1992 radna Wojewódzkiej Rady Narodowej w Jeleniej Górze.
Od 1957 sekretarz Oddziału Polskiego Towarzystwa Ftyzjopneumonologicznego. Była członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Ftyzjopneumonologicznego, przewodnicząca, a następnie prezes Społecznego Komitetu Walki z Gruźlicą i Chorobami Płuc w Jeleniej Górze.
Członek Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji.
W latach 1967 – 1974 była członkiem Zarządu Powiatowego i Miejskiego Ligi Kobiet, a następnie przewodniczącą Zarządu Wojewódzkiego.
Czynny członek Karkonoskiego Towarzystwa Naukowego w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych.
Wielokrotny delegat na Okręgowy Zjazd Lekarzy Dolnośląskiej Izby Lekarskiej, członek Komisji Legislacyjnej i Samorządowej, członek Komisji Rewizyjnej VI kadencji Dolnośląskiej Izby Lekarskiej.
Teresa Grzegorczyk-Skibińska była inicjatorką zorganizowania w sanatorium „Bukowiec” Sali Tradycji poświęconej historii walki z gruźlicą.
Ważniejsze odznaczenia:
- Srebrny Krzyż Zasługi (1966),
- Odznaka II° Polskiego Towarzystwa Ftyzjopneumonologicznego (1966),
- Złota Odznaka „Zasłużony dla Dolnego Śląska” (1974),
- Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia (1974),
- Odznaka Zasłużonego działacza Frontu Jedności Narodu (1974),
- Honorowa Odznaka Ligi Kobiet (1980),
- Za zasługi dla Województwa Jeleniogórskiego (1983),
- Krzyż Kawalerski Polonia Restituta (1986),
- Złota Odznaka za Zasługi w Walce z Gruźlicą (1986),
- Złota Odznaka Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich (????),
- odznaka Dolnośląskiej Izby Lekarskiej (1999)
Zmarła 26 września 2011 w Karpaczu.